Seviyorsak sebebi var

Yemek yemenin en hoş tarafı tatlıya geçmekse, ikram edilen şekerli bir gıdayı yalanlamıyorsanız, buluşma masasındaki tatlılara dayanamıyorsanız yalnız değilsiniz. Amerikan Kalp Derneği, özellikle bayanların günde en fazla 6 çay kaşığı şeker kullanımını öneriyor. Fakat harcanan ölçüler önerilenin çok çok üzerinde.

Tatlı alışkanlığı, lezzet verici olmalarıyla söylense de, bu isteğin fizyolojik, akılsal hatta duygusal etkenleri bulunuyor.

1.Hormonlar şekeri hoşlanır

Aç olduğunuzda, glukagon eşi peptid, grelin ve insülin gibi bağırsak hormonları, esas olarak besinlerden enerji elde etmenizi ister. Bu hormonlar, mide ve bağırsaklar tarafından salgılanır, açlığınızı, isteğinizi hakimiyet eder ve bir yemekten sonra nasıl sezdiğinizi hakimiyet etmek için beyne sinyal yollar. Glikoz ve fruktoz gibi şekerler, benzin gibidir. Süratli enerji patlamaları yapar. Çok fazla şekerli yiyecek harcamak, bedenin bu süratli enerji vuruşlarına alışması ve daha fazla şeker istenmesine neden olur.

Yapılması gereken; yemek ve atıştırmalıkların protein gibi yavaş hazmedilen yiyeceklerden seçim edilmesidir. Hormonlar, yenilen besinin ölçüyü ve cinsinden dolayı daha iyi sezmenize destekçi olacak ve beyne pozitif sinyaller yollayacaktır. Bu sayede, süratli yanan fazla şekerli tatlılar için daha az istek dinlenecektir.

2.Beynimiz yakıt olarak glikozu kullanacak biçimde programlandı

Beynin %95′ i çalışırken yakıt olarak glikoz kullanıyor. Öbür %5’lik kısmı ise bir amino asit olan glutaminden besleniyor. Tatlıya karşı dinlenen istek, beynin glikoz noksanlığı dinlemesinden kaynaklanıyor. Fakat yapılacak glutamin yardımı, bu isteği eksilterek beynimizi aldatmamızı sağlayabilir. Bunun için glutamin kapsayan gıdalar seçim edilebilir. Sığır eti, kümes hayvanları, süt, yoğurt, lor peyniri, balık, sakatatlar, yumurta ham ıspanak, ham maydanoz ve lahana glutamin takviyeyi sağlayabilecek besinler arasında ilk sırada gelenlerdir.

3.Tatlılar duygusal takviye olarak kullanılıyor

Meseleleri unutmak için takviye arandığında zeka eforunu kullanmayı değil bir parça çikolatayı seçim ediyoruz. Zira tatlılar, hipotalamusta ön beyin dopamin mükâfat sistemini harekete geçirerek, hedonik bir cevap üretiyor. Dopamin seviyesindeki çoğalış, duygusal acıyı dindirebiliyor. Amerika Birleşik Devletleri Milli Sağlık Enstitüsü’nün yaptığı bir çalışmada, acıyı tecrübelemiş şahıslara, biri tatlı biri tuzlu iki gıda sunuldu. Katılımcıların büyük çoğunluğunun tatlı olanı seçim ettiği görüldü.

4.Çocukluk kalıplarını kırmak güç

Neredeyse herkes, çocuklukta tatlılarla mükâfatlandırılarak veya tatlıdan yoksun vazgeçilerek cezalandırıldı. Bu sebeple ‘yasak tatlıları’ yemek bir haylimiz için büyük bir zevk haline geldi. Beynimiz de tatlıları, sevgiyle ve mutlulukla ilişkilendirerek sorunu daha da karışık bir hale getirdi.

Yapılması gereken; gıda mükâfatlarını sıhhatli olanlarla değiştirmeye başlamak ve bunu zevkli hale getirmek. Çocukların şeker alma isteği başladığı anda dikkati dağıtmak ve başka şeyler yapmak bu isteğin bir zaman sonra yok olmasını sağlayabilir.